
Dentro do proxecto do Club de Letras 2020-2021 que ten como lema “O coidado” o alumnado de Literatura Galega do século XX e actual fixo unha análise do poemario de Olga Novo por considerar que os seus versos agochan “coidados” en cada recuncho: coidado da terra coa que establece unha unión telúrica e da cultura tradicional, da filla
Ah e agora / que teño dous corazóns / vou saber por fin como latexa un leiro en primavera, e do pai hai un intre en que ambos vos encontrades e, collidos da mau na aira, eu non sei quen terma de quen. Quizais os dous dos dous.
Eu óioos chamarte polo teu nome e apelidos na dimensión astral
do agarimo meu pai meu pai meu papaíño.
Comentarios
Publicar un comentario